۱۳۸۷ اسفند ۶, سه‌شنبه

آیت الله منتظری بی شیله پیله است، امّا...

[چپ و راست، دریافتی 6 اسفند 1387]
همنشینِ بهار
«اعدام نامه» و، آن «اسیرکُشیِ ظالمانه» جای تأمّل دارد. آیت الله منتظری درگفتگو با رادیو زمانه به قتل عام زندانیان سیاسی در سال ۶۷ هم اشاره کرده‌ اند. ایشان در پاسخ به این پرسش که: «چطور شد آیت الله خمینی همچین دستوری را صادر کردند؟» فرموده اند: «نمیدونم...من نظرم میاد که تو ذهن ایشون کردند.. نه اینکه مجاهدین خلق می‌خواستند بیاند ایران، عملیات «مرصاد» و موفق نشدند، تو ذهن ایشون کردند که اینا هموناند، یعنی همونانند که می‌خواستند بیاند و کشور را بگیرند» البته آیت الله منتظری خودشان بلافاصله می‌فرمایند: «در صورتی که اینا غیر از اونانند، اونا را خب گرفتند یه عده شونا مجازات کردند یه عده فرار کردند. اینا که تو زندان بودند که در آن عملیات «مرصاد» شرکت نداشتند ولی همینطور تو ذهن ایشون کردند...» *** با احترام به این «انسانِ نیک» که جا پایِ «مومن آل فرعون» گذاشت و شجاعانه «اعدام نامه» و آن اسیرُکشیِ ظالمانه را زیر نور گرفت، از آنجا که قتل عام زندانیان سیاسی در سال ۶۷ یک پرونده ملی است و به این دلیل که برداشتِ آیت الله منتظری را خیلی ها «فصل الختام» پنداشته و «حرف اول و آخر» تلقی می‌کنند، با کمال ادب اجازه می‌خواهم بگویم نظر ایشان همه واقعیت را منعکس نمی‌کند و اشتباه است. چرا ؟